Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Για τους μετανάστες

Κατά την περίοδο των Ευρο-εκλογών ένα εκ των θεμάτων που τέθηκαν επί τάπητος προκειμένου να συζητηθούν ήταν αυτό της μετανάστευσης. Το θέμα αρχικά το έθεσε ο ΛΑ.Ο.Σ. ενώ ήταν κι ένα από τα θέματα που συζητήθηκαν και από το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα (P.S.E.) κατά την διάρκεια ολοκλήρωσης του Προεκλογικού του Προγράμματος (τον Δεκέμβρη του 2008).

Η χώρα μας έχει την τύχη και την ατυχία να βρίσκεται σε ένα αρκετά κομβικό σημείο γεωγραφικά. Μαζί με την Τουρκία αποτελούν το πέρασμα μεταξύ τριών ηπείρων, Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής. Μίας Ευρώπης που κυριαρχεί η προσπαθεί της Ευρωπαϊκής Ένωσης να σταθεί στα πόδια της οικονομικά και να αντιμετωπίσει σε όλα τα επίπεδα την κυριαρχία των Η.Π.Α., μίας Ασίας που λόγο του Ψυχρού Πολέμου από τη μία, την μεγάλη επιρροή των θρησκευτικών ηγετών από την άλλη σε πολλά κράτη, δεν έχει καταφέρει να εκφέρει μία ενιαία άποψη σε πολλά ζητήματα που λαμβάνουν χώρα στην ήπειρο. Τα ίδια ακριβώς προβλήματα με την Ασία αντιμετωπίζει και η αφρικανική ήπειρος.

Πόσο τυχαίο είναι το γεγονός πως πλέον σχεδόν όλοι οι πόλεμοι λαμβάνουν χώρα στην Ασία. Αμερικανικές επεμβάσεις (Ιράκ, Αφγανιστάν), ισραηλινές αποικιοκρατικές λογικές (πόλεμος με Λίβανο και Παλαιστίνη) και όσα ακόμα έχουν γίνει σε Ινδία, «Κουρδιστάν» και Πακιστάν μαρτυρούν μια κατάσταση που μόνο ιδανική δεν φαντάζει για τον κάθε πολίτη. Σε συνδυασμό και με την ποιότητα ζωής σε όλα αυτά τα κράτη αλλά και την παντελή έλλειψη ενός κράτους πρόνοιας γίνεται σαφές θεωρώ πως δεν μπορεί κάποιος άνθρωπος που να θέλει να μορφωθεί ή να μπορεί να εκφράσει ελεύθερα την άποψη του να μπορεί. Μάρτυρας αυτόν των γεγονότων η δολοφονία της Μπεναζίρ Μπούτο, οι εκατοντάδες νεολαίοι που μεταναστεύουν προκειμένου να μορφωθούν ενώ σε ακόμη χειρότερη μοίρα είναι όλη όσοι μεταναστεύουν παράνομα, με κίνδυνο της ίδιας τους της ζωής προκειμένου να μπορέσουν να φτάσουν σε κάποια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να αποκτήσουν ένα καλύτερο επίπεδο ζωής. Ωστόσο δεν είναι λίγοι και αυτοί που μεταναστεύουν νόμιμα για τους ίδιους ακριβώς λόγους.

Το ζήτημα εδώ όμως είναι τι ακριβώς αντιμετωπίζουν όλοι αυτοί οι μετανάστες όταν έρχονται στην χώρα στην προσπάθεια τους να περάσουν σε άλλες χώρες της Ένωσης; Αυτό το ζήτημα πρέπει σαφώς να το χωρίσουμε σε δύο μέρη ανάλογα και με τον τρόπο μετανάστευσης, στους νόμιμους μετανάστες και στους λαθρομετανάστες.

Για την πρώτη κατηγορία πρέπει σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης να γίνει ένας κεντρικός σχεδιασμός για τον αριθμό προσφύγων που μπορεί να υποδεχθεί συνολικά η Ένωση αλλά και επί μέρους τα κράτη-μέλη. Πρέπει να γίνει μελέτη από την κάθε χώρα υποδοχής για τις χώρες προέλευσης και να γίνουν σε όλους τους μετανάστες όλες οι απαραίτητες εξετάσεις και εμβολιασμοί και για την δική του υγεία αλλά και για το σύνολο της κοινωνίας του κάθε κράτους. Επιπλέον πρέπει να κατασκευαστούν σχολεία που θα γίνεται εκμάθηση και την γλώσσας του κράτους υποδοχής και του κράτους προέλευσης. Οι μετανάστες οφείλουν να γίνουν κομμάτι της κοινωνίας του κράτους που έχουν επιλέξει να μετακινηθούν αλλά δεν είναι επίσης αναγκασμένοι να ξεχάσουν τις ρίζες τους και τον τόπο καταγωγής τους. Πρέπει να τους δώσει το κάθε κράτος υποδοχής τα κατάλληλα εφόδια προκειμένου αν αποφασίσουν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους να μην αποτελέσουν ξεκομμένο κομμάτι της τοπικής κοινωνίας. Γι αυτό τον λόγο πρέπει να σεβαστούμε τα ήθη, τα έθιμα και την θρησκεία του συνανθρώπου μας, που τυχαίνει να είναι οικονομικός ή πολιτικός μετανάστης. Ειδικά μιας και αναφέρθηκε πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στους οικονομικούς μετανάστες, να υπάρχει τρόπος να τους δοθεί άμεσα πολιτικό άσυλο (ακόμα και αν είναι λαθρομετανάστες) και να φροντίζει το κράτος υποδοχής για την ασφάλεια τους. Θεωρώ πως είναι ακόμα νωπή στις μνήμες μας η απογοήτευση που ένιωσε ο ελληνικός λαός όταν οι τουρκικές αρχές συνέλαβαν τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ηγέτη των Κούρδων ανταρτών ενάντια στην τουρκική χούντα των Στρατηγών, ενώ είχε ζητήσει πολιτικό άσυλο από την χώρα μας σε πρεσβεία στο εξωτερικό.

Είναι πολύ σημαντικό να γίνουν τα παραπάνω απ’ όλες τις χώρες της Ε.Ε. αλλά και την Ε.Ε. κεντρικά προκειμένου να υπάρχει μία αρμονική σχέση στην «συμβίωση» των μεταναστών και των ιθαγενών κατοίκων. Πρέπει να ξέρουν όλοι εξ αρχής την κατάσταση που επικρατεί σε κάθε χώρα υποδοχής πριν αποφασίσουν να μεταναστεύσουν. Είναι ακόμα πιο επιτακτικό να γίνουν όλα αυτά από την στιγμή που ακόμα και χώρες που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση χώρες που έχουν πολίτες που είτε ακόμα και σήμερα μεταναστεύουν (π.χ. Τσεχία, Βουλγαρία κ.α.) είτε που κατά το παρελθόν έχουν μεταναστεύσει (Ελλάδα) σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον δεν είναι και λίγοι οι πολίτες κρατών υπό ένταξη που μεταναστεύουν σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το σημαντικότερο όμως ζήτημα είναι η στάση που πρέπει να κρατήσει η Ελλάδα και τα υπόλοιπα κράτη μέλη της Ε.Ε. απέναντι στην λαθρομετανάστευση. Νομίζω πως η μηδενική ανοχή και παραπλήσιες απαντήσεις αντί να λύσουν το πρόβλημα απλά το διαιωνίζουν. Όταν ένας άνθρωπος είναι αποφασισμένος να μεταναστεύσει χωρίς να υπολογίζει ακόμα και την ίδια του την ζωή, σε μία προσπάθεια να αποκτήσει καλύτερο βιοτικό επίπεδο δεν είναι λύση η απέλαση.

Σαφώς και πρέπει να υπάρχει καλύτερη φρούρηση των συνόρων της χώρας προκειμένου να μειωθεί όχι μόνο η λαθρομετανάστευση αλλά και προκειμένου να συλληφθούν και οι δουλέμποροι και να δικαστούν για το έγκλημα που διέπραξαν σε βαθμό κακουργήματος, γιατί έγκλημα δεν είναι να ζητάς ένα καλύτερο μέλλον αλλά να προσπαθείς με κάθε τρόπο να εκμεταλλευτείς την αδυναμία του συνανθρώπου σου και να βγάζεις κέρδος απ’ αυτό.

Αυτή την στιγμή, τουλάχιστον στην χώρα μας, η εικόνα που δίνουν οι λαθρομετανάστες είναι τραγική. Και είναι τραγική επειδή εμείς οι ίδιοι σαν κράτος τους αντιμετωπίζουμε σαν παιδιά ενός κατώτερου θεού, σαν να είναι υποδεέστεροί μας. Οι εικόνες που έχουν δείξει κατά καιρούς τα Μ.Μ.Ε. από την Πάτρα, το σίριαλ που έχει στηθεί στην πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα είναι άνευ προηγουμένου.

Όσα αναφέρθηκαν για τους νόμιμους μετανάστες πρέπει να ισχύσουν και για τους λαθρομετανάστες. Επιπλέον το ελληνικό κράτος πρέπει να δώσει στην παγκόσμια κοινότητα την πραγματική οικονομική του κατάσταση. Αντικειμενικά ελληνική βαριά βιομηχανία δεν υπάρχει και όσα εργοστάσια υπάρχουν σιγά - σιγά κλείνουν προκειμένου να μεταφερθούν σε όμορες χώρες με φθηνό εργατικό δυναμικό και λιγότερους φόρους. Επιπλέον υπάρχει και κορεσμός σε αρκετά επαγγέλματα, ενώ ταυτόχρονα οι Έλληνες έχουν γυρίσει την πλάτη σε συγκεκριμένα επαγγέλματα όπως εργάτης σε οικοδομή ή χωράφι. Το σίγουρο είναι όμως πως όσο υπάρχει η οικονομική κρίση στην παγκόσμια αγορά, θα μεγαλώσει και ο αριθμός λαθρομεταναστών.

Ο λαθρομετανάστης έχει έρθει στην χώρα μας προκειμένου να βρει εργασία, να έχει ένα πολύ καλύτερο βιοτικό επίπεδο και να δώσει στον ίδιο αλλά και στην οικογένεια του ένα καλύτερο μέλλον. Δεν έχει έρθει στην Ελλάδα για να γίνει εγκληματίας. Ο μετανάστης νόμιμος ή όχι δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί σας εγκληματίας.

Το ελληνικό κράτος πρέπει να φρουρεί όσο το δυνατόν καλύτερα τα σύνορα του. Το ίδιο όμως πρέπει να κάνει και η Ε.Ε. αφού η Ελλάδα αποτελεί το νοτιότερο και ανατολικότερο μέλος της Ένωσης. Πρέπει λοιπόν να συνδράμουν και χώρες της Ε.Ε. στην φύλαξη των ελληνικών συνόρων. Επιπλέον πρέπει και η Τουρκία από πλευράς της να σεβαστεί τις όποιες συνθήκες έχει υπογράψει με την χώρα μας γι αυτό το ζήτημα. Μη εφαρμογή των συνθηκών αυτών δεν θίγουν μόνο την χώρα μας αλλά και την Ε.Ε. οπότε η Τουρκία γυρίζει την πλάτη σε όλη την Ε.Ε. όχι μόνο στην Ελλάδα.

Το θέμα της μετανάστευσης είναι ένα από τα πολλά ζητήματα της κοινωνίας που η ίδια η κοινωνία έχει αντιμετωπίσει με την ισοπεδωτική λογική «όλοι οι ίδιοι είναι» (όσο αφορά τους μετανάστες). Ας μην ξεχνάμε πάνω απ’ όλα πως κι αυτοί είναι άνθρωποι και πως υπάρχουν εκατομμύρια Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό. Είμαστε πάνω απ’ όλα πολίτες του κόσμου, κάτοικοι του ίδιου πλανήτη με τα ίδια προβλήματα (οικονομικά, κοινωνικά και οικολογικά) και πως υπάρχουν πολλά περισσότερα που μας ενώνουν απ’ όσα μας χωρίζουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: