Το Ισραήλ δολοφονεί, η διεθνής κοινότητα σιωπά...

Σε λίγες μέρες αφήνουμε το 2008 και υποδεχόμαστε το 2009. Σε λίγες μέρες ετοιμαζόμαστε να αφήσουμε πίσω μας ένα έτος που μόνο δεινά προσέφερε στην ανθρωπότητα. Όλοι μας θυμόμαστε τον πόλεμο στην Γεωργία. Όλοι μας ζήσαμε την απαρχή της οικονομικής κρίσης και άλλων τόσων κακών.

Η ισραηλινή κυβέρνηση θέλοντας να είναι, όχι στο πνεύμα των ημερών, αλλά στη λογική που μας γαλούχισε το 2008 αποφάσισε να προβεί τις τελευταίες μέρες του έτους σ' ένα καταιγισμό βορβαδισμών στην περιοχή της Γάζας. Ο απολογισμός μέχρι στιγμής είναι φρικτός 280 νεκροί και πάνω από 800 τραυματίες. Η Παλαιστίνη πληρώνει τον βαρύτερο φόρο αίματος από την αρχή της Ιντιφάντας και της διεκδίκησης του αυτονόητου, να της δοθεί πίσω το εδάφη της που κατέλαβε ο ισραηλινός στρατός.

Η διεθνής κοινότητα ακόμα δεν έχει πάρει θέση καταδικαστική. Η Η.Π.Α. (ακόμα να φύγει ο Bush) δίνουν τις ευλογίες τους, ενώ η Ε.Ε. δεν έχει πει ακόμα τίποτα. Ανησυχητική είναι και η σιωπή των Άραβων ηγετών.

Για μία ακόμη φορά φαίνεται πως η διεθνής κοινότητα πρέπει να δώσει άμεση λύση στο πρόβλημα αυτό, καθώς και σε παρόμοια (Κυπριακό, Κουρδικό...).

Απορίες, απορίες, απορίες...

Ένα παιδί 16 χρονών πέφτει νεκρό από τις σφαίρες αστυνομικού. Ολόκληρη η κοινωνία συνταράσσεται. Μια βδομάδα πέρασε. Μια βδομάδα με συνεχείς κινητοποιήσεις. Μια βδομάδα η νεολαία ξύπνησε και είναι στους δρόμους. Η νεολαία δίνει βροντερό παρών προσπαθώντας να δώσει ένα τέρμα σε όσους πλήττουν τα συμφέροντά της, σε όσους καθημερινά θέλουν να βάλουν ταφόπλακα στο μέλλον μας.

Οι κυβερνόντες και οι περί αυτών προσπαθούν να "βγάλουν" το νεαρό Αλέξανδρο ως χουλιγκαν, συμμετέχοντα σε επεισόδια με φιλάθλους. Ακόμα κι αυτό αν ισχύει δεν δίνει το δικαίωμα σε κανέναν να του στερεί την ζωή στα 16.

Μας στερούν καθημερινά το μέλλον μας. Μας απαξιώνουν τα πτυχία. Μας κόβουν τους μισθούς. Εργαζόμαστε για 400 € με απλήρωτες υπερωρίες. Τι άλλο πρέπει να μας κάνουν για να δηλώσουμε με οποιοδήποτε τρόπο την δυσαρέσκια μας;